Om bloedtransfusies zo veilig mogelijk te maken, worden de volgende maatregelen genomen:
* alleen gezonde mensen kunnen bloeddonor worden;
* donors (de mensen die bloed afstaan voor transfusie) geven hun bloed vrijwillig en worden hiervoor niet betaald;
* Al het donorbloed wordt gecontroleerd op:
o twee soorten geelzuchtvirussen (hepatitis B en C);
o de geslachtsziekte syfilis;
o een virus dat een ruggemergziekte en leukemie kan veroorzaken (HTLV I/II);
o het humaan immuundeficiëntievirus (HIV) dat aids kan veroorzaken.
Wanneer blijkt dat het bloed mogelijk besmet is, wordt het vernietigd. Toch blijft er, ondanks alle voorzorgen, een zeer kleine kans bestaan op besmetting met een virus of ziektekiem door de bloedtransfusie (zo is de kans dat een eenheid bloed besmet is met HIV kleiner dan één op een miljoen).
Het kan zijn dat de bloeddonor nog maar kort geleden werd besmet. In zijn bloed kan de aanwezigheid van de ziekteverwekker dan nog niet worden aangetoond.Ook is het mogelijk dat de hoeveelheid virus in het bloed zo gering is, dat het niet kan worden aangetoond met een bloedtest. Tevens kan het gebeuren dat er virussen in het bloed zitten, die we nog niet kennen of waarop om andere reden niet getest wordt. Ook zijn er aandoeningen, zoals de variant ziekte van Creutzfeldt Jakob, waarvoor nog geen test bestaat en waarvan de kans op overdracht door bloedtransfusie in beginsel aanwezig is.
Het is belangrijk dat het bloed dat iemand toegediendkrijgt bij hem of haar ‘past’. Daarom nemen wij bloed bij u af om uw bloedgroep en Rhesusfactor vast te stellen. Sommige mensen hebben afweerstoffen tegen bloedcellenvan anderen in hun bloed. Deze stoffen kunnen aanwezig zijn na een zwangerschap of vroegere bloedtransfusie. Indien dat het geval is, kan het langer duren voordat er ‘passend’ bloed wordt gevonden.
Ten slotte zal de verpleegkundige vlak voordat u een bloedtransfusie krijgt nogmaals controleren of het bloed van de donor inderdaad voor u bestemd is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten